DKK z 29 sierpnia 2017 r.

Surowe i ciężkie życie prowincji amerykańskiej u podnóża Appalachów to temat kolejnej naszej lektury „Szeptów lasu” Charlesa Fraziera. Oraz zapierająca dech dzika i monumentalna przyroda wzbudzająca respekt ale i dająca wielką siłę i moc przetrwania wszelkich przeciwności losu. Książka nieodparcie budzi skojarzenia z ekranizacją pierwszej powieści autora „Zimnej Góry” w wersji kinowej pt. „Wzgórze nadziei. Ten sam klimat, mroczność, determinacja i skrajne emocje bohaterów z przeświadczeniem o nieuchronności losu.

Głównej bohaterce Lucy udało się zapanować nad swoim życiem sprowadzając je do podstawowych obowiązków i kilku przyjemności: lektury książek i słuchania muzyki. A smakowanie teraźniejszości pozwoliło osiągnąć spokój i zgłębić siebie. Nie skażona cywilizacją, żyjąca w rytm pór roku i bliskości z naturą czuła się wolna. Jednak pod tą zewnętrzną powłoką tlą się uśpione demony przeszłości, o czym przypomni wizyta bliźniaków – dzieci zamordowanej siostry...

Książka zachwyciła nas opisami przyrody, klimatem i barwną plejadą bohaterów. Wzbudziła filozoficzne rozważania o naturze życia, które wciąż płynie naznaczając dane miejsce duchem wielu istnień i narastającą kolejnymi warstwami mitologią. Poznałyśmy też nowe słowo – mutyzm.

[ >> Recenzja książki  „Szepty lasu” << ]

Od ostatniego spotkania upłynął tylko miesiąc, a pożegnaliśmy w tym czasie Wandę Chotomską, Janusza Głowackiego i Grzegorza Miecugowa... Samo życie.
Na kolejnym spotkaniu we wtorek 26 września będziemy rozmawiać o książce Olgi Tokarczuk „Prowadź swój pług przez kości umarłych” jakże aktualnej w świetle dziejących się wydarzeń w Puszczy Białowieskiej.