Pierre Gripari

Baśń jest wszędzie,należy ją tylko zapisać. - Pierre Gripari w 90. rocznicę urodzin

Urodził się w 07 stycznia1925 roku w paryskiej rodzinie klasy średniej. W czasie Drugiej Wojny Światowej w 1944 r umierają obydwoje rodzice. Zmuszony został porzucić studia literackie w Louis-le-Grand High School i wspierać się różnymi pracami. W latach 1946 – 1949 służył między innymi w wojskach  powietrznodesantowych. Od 1950 do 1957 roku był zatrudniony przez Mobil Oil jako delegat Generalnej Konfederacji Pracy.

Jego autorska kariera tak naprawdę zaczyna się dopiero w1963 roku, gdy ukazała się jego autobiograficzna opowieść Pierrot Księżyc. Po opuszczeniu CNRS żyje w ubóstwie. Siedemnaście wydawnictw odrzuca jego utwory literackie. Dopiero w 1974 roku wydawnictwo  Editions d'Homme L'Age prowadzone przez redaktora Władimira Dimitrijević'a wydaje wszystkie jego książki.

Gripari podejmuje próby literackie prawie w każdym gatunku literackim. W pisarstwie pomaga mu doskonała znajomość narodowego dziedzictwa literackiego, popularnych mitów i folkloru, a także historii fantastycznych i science fiction. Tworzy powieści, wiersze, opowiadania, dramaty i szkice z krytyki literackiej adresowane do paryskie prasy.

Ale Pierre Gripari jest najbardziej znany jako autor utworów dla dzieci. Jego najsłynniejszym dziełem jest książka Opowieści z ulicy Broca, która ukazała się w 1967 roku. Stanowi zbiór opowiadań – baśni rozgrywających się we współczesnym Paryżu, na ulicy Broca i w przyległych zaułkach. Wiele z jego bohaterów to dzieci imigrantów. Pierwsze wydania Opowieści z ulicy Broca (wydawnictwo Przy Okrągłym Stole) było niezauważone, ale wznowione przez Gallimarda przynosi sukces i sławę. Jego książki ukazują się w Niemczech, Brazylii, Bułgarii, Grecji, na Węgrzech, we Włoszech, w Japonii, Polsce i Tajlandii.

W kolejnych latach ukazały się powieści dla dzieci  Bajka o księciu Pipo, o koniu Pipo i księżniczce Popi oraz Historia Patryka, którego nic nie spotyka.

Polskie wydanie Bajki o księciu Pipo … przepięknie zilustrował znany litewsko – polski malarz i plakacista Eidrigevicius Stasys. Za ilustracje do książek dla dzieci Stasys otrzymał w 1984 roku Nagrodę Prezesa Rady Ministrów, a w 1986 Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie na Ilustrację Książkową dla dzieci w Barcelonie.

W latach 1970 artyści Fernando Puig Rosado i Claude tworzą ilustracje do zbioru współczesnych baśni zebranych i opracowanych przez Pierra Gripari. W 1976 roku Pierre Gripar otrzymał Nagrodę Voltaire za całokształt twórczości.

Literackie dzieło Pierre Gripari charakteryzuje się erudycją, cytowaniami i ćwiczeniami w różnych stylach literackich: epistolarnej powieści (Brother lub w lewo Podróż do Chin), rycerskiego romansu (Tale of Paris), science fiction (Parallel Lives rzymskiego Branchu), itd. Uprawiał tzw. fantastykę nowoczesną, łączącą stare rekwizyty baśniowe z realiami współczesności, niejednoznaczną, pełną filozoficznych podtekstów.

Pierre Gripari bywał obrazoburczy, nienawidził fanatyków i poważnych ludzi. Określał się jako „Mars obserwujący świat ludzi z rozbawieniem i ciekawością, z pozycji nieziemskiego świata."

Żyjąc między ulicami Broca i de la Folie-Méricourt, bywał epikurejczykiem, prowadząc prawie ascetyczne życie bohemy paryskiej, obojętny na przesadne ambicje, dostosowując się się do ubóstwa.

„Trzeba ofiary – powiadał - Przyjemność pisania to wszystko”.

Zmarł 23 grudnia 1990 w St. Joseph Hospital w Paryżu w następstwie zabiegu chirurgicznego. Został skremowany na Père-Lachaise 4 stycznia 1991.